Beautiful cloudy day

10.3.18 PMC 2 Comments

Ieri ho letto che alla gente che cambia il paese cambia anche la personalita'. Qualcosa di vero c'e' in questo. Adesso, diversamente da prima, il sabato mattina penso solo ai piaceri, non a pulire casa, fare la lavatrice, stirare, lavare i piatti o fare la spesa. Facevo tutto questo quando avevo vent'anni e abitavo con il mio primo fidanzato. Volentieri rivedrei la Paulina di quei tempi la' e le picchierei la fronte avvertendola, che se non smette paghera' per tutto questo con il total breakdown, e il fidanzato non e' che apprezzava tantissimo tutti questi sforzi ... E' forse qualche nuova tradizione, che durante il weekend a Pisa piove o e' nuvoloso. Nonostante tutto sono andata davanti, alla fine il tempo mi piaceva molto perche' e' molto irish;). Prima ho ripreso dall'edicola Vanity Fair, con un super omaggio di accessori disegnati stile manga!:)

Wczoraj przeczytałam, że ludziom zmieniającym kraj, w którym żyją zmienia się również osobowość. Coś w tym jest. Teraz, inaczej niż jak to było kiedyś, w sobotę rano myślę o przyjemnościach, nie sprzątaniu domu, praniu, prasowaniu, zmywaniu, robieniu zakupów. Robiłam to wszystko, kiedy miałam dwadzieścia lat i mieszkałam z pierwszym narzeczonym. Chętnie spotkałabym się z tamtą Pauliną i popukała w jej czoło, ostrzegając, że wcześniej czy później zapłaci za to wszystko załamaniem nerwowym, a i narzeczony te wysiłki średnio doceniał ...
To już chyba nowa tradycja, że w weekend w Pizie pada albo jest pochmurno. Mimo to ruszyłam przed siebie, w końcu pogoda bardzo mi odpowiada bo jest very irish;).

Wcześniej odebrałam Vanity Fair z super dodatkiem o akcesoriach narysowanymi w stylu manga!:)

In nessuna casa italiana riesco trovare un bollitore. Perfino nei negozi e' difficile trovarli. Ma ci sono posti dove trovo dei veri tesori per i miei the' pomeridiani;).

W żadnym włoskim domu nie ma czajnika! W ogóle jest mi tu trudno je znaleźć nawet w sklepach. Ale są miejsca w których znajduję prawdziwe skarby na moje popołudniowe herbatki;).

Sono andata a Pisa a festeggiare ... la vita! A volte mi capita di scrivervi che mi sento un po' peggio, ma ci sono momenti come stamattina, che senza motivo noto che sono piu' forte di quanto pensavo e riesco fare cose, che pensavo fossero ormai fuori dalle mie possibilita', in questi attimini sono super felice. Credo anche che le preghiere mi aiutano, non immaginate quante mamme dei miei ex fidanzati pregano per la mia salute (i miei ex non credo proprio;)), allora e' anche grazie a loro. La Sma e' una malattia neurologica, tutte siamo come le foglie al vento, l'importante e' trovare l'equilibrio interno, cosi il nostro corpo fara' cosa vuole il cervello. Ultimamente medito un po', e anche questo forse mi ha aiutato a migliorare la mia forma. O forse Te Gatto mi hai mandato una vibrazione positiva e oggi ho avuto tante forze per festeggiarlo!:) Grazie:*

Pojechałam do Pizy świętować ... życie! Czasem zdarza mi się napisać, że gorzej się czuję, ale są też momenty jak dziś rano i z niewiadomych mi przyczyn zauważam, że jestem silniejsza niż myślałam i udaje mi się robić rzeczy, które myślałam są poza moim zasięgiem. Jestem wtedy super szczęśliwa. Wierzę też, że modlitwy innych mi pomagają, nawet nie wiecie ile mam moich byłych narzeczonych modli się za moje zdrowie (moi ex nie sądzę;)), pewnie więc to też ich zasługa. Sma to choroba neurologiczna, wszystkie jesteśmy trochę jak trzciny na wietrze, ważne jest aby być w wewnętrznej równowadze, bo wtedy nasze ciało robi to co mówi mu mózg. Ostatnio trochę medytuję, więc może również to przyczyniło się do mojej lepszej formy. A może to Ty Kocie wysłałeś mi pozytywną wibrację i dziś miałam dużo siły aby to świętować!:) Dziękuję:*